calzino

Sa mìgia – de Marco Corda

De Marco Corda

«Saludi.»

«Saludi, nerit-mí.»

«Seu una mìgia.»

«Custu gei ddu biu. Ita potzu fai po fusteti?»

«Seu bènniu a mi chesciai.»

«Tochit, nerit-mí. A lestru perou. Ca no teneus tempus de perdi, innoi in s’ofìtziu de is chistionis generalis.»

«Intzandus, sa cosa no est bella. Un’afrontu lègiu, ia a nai. Deu traballu in custu cumou de meda tempus. Apu incumentzau de piciocheddu e imoi seu s’arrapresentanti de su sindigau de is mìgias.»

«Eja, ma ita mi bolit nai?»

«Mi parit pròpriu ca s’ant arretrocèdiu.»

«Cumenti?»

«Eja. Ant mòviu s’ofìtziu cosa nosta. De su de cuatru a su de tres cadàscius.»

«Intzandus?»

«Càstiit, de su de cuatru cadàscius tenemus una vista prus bella. Fadeus unu sciacu mannu de arruga nosus, e teneus abisòngiu de si pasiai. Perou custa no est sa cosa peus.»

«Ascurtit, mi fetzat su prexeri. Nerit-mì totu impari. No ddu biit cantu traballu teneus de fai, innoi?»

«Andat beni, ddi nau cali est su fatu. Mi parit pròpriu ca su traballu cosa nosta no est prus tentu meda in consideru.»

«Seu cumintzendi a mi spassientziai.»

«Depeus spartziri s’ofìtziu cun is mudandas. In su de tres cadàscius ddoi funt issas.»

«Mi dispraxit, cumprendu su strobu, ma sciit, custus funt tempus malus. Eus dèpiu bendi unus cantu de aposentus, duncas tocat a si stringi pagu pagu.»

«Ma no fait a bivi impari cun issas. Funt burdellosas e mandronas, cuddas.

E is contus apustis! Fusteti iat a depi intendi ita contant. Is slip e is boxer funt sbucaciaus  diaderus, e dònnia tanti, sempri prus bortas ia a nai, cumbidant a is mudandeddas de fèmina. E miga funt prus pagu sbucaciadas, cussas atras.

E duncas po custu, sa produsidura est calada meda meda. A is mìgias giòvunas ddis praxint is contus de is mudandas, e sa cosa est agravendu-sì sempri de prus e nosus bècius no podeus fai nudda.

Duncas, domandaus de podi torrai a is pianus artus, asinunca acabaus de traballai. Càstiit chi lassaus a totus inderetura a peis scrutzus, o in butinus chentze mìgia.»

«A pagu cun sa barrosia! De dònnia manera pighit cussu fòlliu ingunis a manca. Est su mollu po s’abètia. Custa cosa at a essi cumpudada luegus chi fatzat. Si-dd’eus a fai sciri.»